Yeni Anneysen eğer gecen gündüzün karışmış olabilir, daha önce kıymetini bilmediğin zaman kıymetlenir, önceden yaptığın ufak tefek şeyler sana lüks gelebilir. Uyku mesela artık geç saatte yatarsın ve gece sık sık uyanırsın, bazen bebeğini doyurmak için bazen de kontrol etmek için, doğru dürüst uyuyamadığın içinse artık ayakta uyuklamayı öğrenirsin, yada bebeği uyutmak için beşiği sallarken otomatiğe bağlar uyuyan bebeğin beşiğini sallarsın elin beşikte uyuyuverirsin...
Sonra günleri birbirine karıştırırsın, ayın kaçı olduğunu zaten bilmezsin, senin için artık aşı günü, doktor günü gibi rutinler vardır. Onu geçtim saat dilimin bile değişir, mama saati, uyku saati gibi ...
Mesela artık arkadaşlarınla alışverişe çıkamazsın, oturup sohbet edemezsin ve kahve zaten içemezsin. Çünkü sana her an ihtiyacı olan bir melek vardır. Ola ki zorunlu işin çıktı başkasına bırakmak zorunda kaldın, vicdan azabı duyar ve her dakika her saniye ne yapıyordur, iyi midir acaba der, düşünürsün. Dışarıya çıkamazsın kolay kolay çıktığında da hemen dönmek zorunda kalırsın. Zira yenidoğan bebekler çok çabuk acıkıp ne olduğunu bilmediğin ağlama nöbetleri geçirebilirler hele ki dışarıya çıkmak için arabasında durmayıp ağlayan, hava soğuk diye kucağına alamayınca daha da üzülürsün yavruna, azcık büyüse tabi ki her şeye alışacak.
Uzaktan davulun sesi hoş gelirmiş, senin bu durumunu anlayıp yanında olanlarda olur, gidenlerinde olur. Hele anne olmayan anlamaz seni, sen anne değilken anladın mı ki yeni anneleri ahkam kesmedin mi ki, '' bu böyle olmaz bu böyle olmalı, ayy doğum yaptı hiç bakmıyor kendine, bu kadar da çocuğa yüz verilmez.'' Demedin mi ki. Şimdi başına gelince tüm yapmam dediklerini yapmadın mı. İşte senin yaptığın gibi anne olmayan kişiler yargılayacak, yadırgayacak! Amann umrumda mı sanki, onların başına gelince beni anlarlar nasılsa. Zaman değil midir her şeyin ilacı. Elbette geçecek bu günler, geçiyor zaman bir bakmışım bebeğim büyümüş, birlikte uyuyup birlikte kalkarız, kitap okur, oyun oynarız, alışverişe sinemaya gideriz. Düşer kalkarız yaralarımızı sararız. Candan öte canınız, kanınız varsa daha size ne olur.
Anneliğin zor zamanlarını anlatmış olabilirim, ama en çok da keyif almaya bakıyorum bu durumdan, düşünsenize elinizde günden güne büyüyen, huyu değişen bir bebek var ve sizin ilk annelik tecrübeniz. Ben bebeğimin her gün hareketlerini, mimiklerini hafızama kazıyorum. Bana bir gülümsüyor yada bir çığlık attığı oluyor işte o zaman bütün yorgunluklarım, bütün kırgınlıklarım geçiyor. Hayattan ayrı bir haz alıyorum. İyi ki diyorum iyi ki hayatımıza dahil oldun diyorum.
Biliyorum ki bu sancılı günler geçecek, evladımın dilinden net anlayacağım günler gelecek ve burada deneyimlerimi paylaşacağım. Şimdilik hoşçakalın.
